یه کم نور تو این همه تاریکی بد نی نه؟ خورشید همونه هنوز به قوله یکی هنوز نورش کم نشده بهترم نشده هنوز همونه ثابت ! بی کیفیت نمیشه ! همونجوریه این تویی که بش از کجا چه زمانی نیگا میکنی! شاید صبح همون مرگ! شاید صبح همون شب و خوابه! شاید اصن همیشه صبحه و تو کوری! بی وفا نوش دارویی بعد از مرگ سهراب آمدی
این شعر و خیلی دوس دارم!
باید از محشر گذشت
لجن زاری که من دیدم سزای صخره هاست ،
گوهر روشن دل از کان و جهانی دیگر است ،
عذر میخواهم پری ...
عذر میخواهم پری ...
من نمیگنجم در آن چشمان تنگ ،
با دل من آسمانها نیز تنگی میکنند ،
روی جنگلها نمی آیم فرود ،
شاخه زلفی گو مباش ،
آب دریا ها کفاف تشنه این درد نیست ،
بره هایت میدوند ،
جوی باریک عزیزم راه خود گیرو برو ...
یک شب مهتابی از این تنگنای بر فراز کوها پر میزنم،
میگذارم میروم ،
ناله خود میبرم ،
دردسر کم میکنم ...
چشمهائی خیره می پاید مرا،
غرش تمساح می آید بگوش ،
کبر فرعونی و سحر سامریست ،
دست موسی و محمد با من است ،
میروی ، وعده آنجا که با هم روز شب را آشتیست ،
صـبـح چنـدان دور نیست ...
لایک به شهریار!