مغز یه مریض
بگیر این دنیا ماله تو! من به هیچ چیش چش ندارم! تو دوس دازی باشی بودن و دوس داری! خوب باش! ولی منو با خودم تنها بزار! منو تو این جهنم تنها بزار روحم از تنم جداس!
اگه گناهی کردم این بدهی من به تو! تو هر چی داری همشو بگیر! ولی منو با خودم تنها بزار!
من غریبه ام با تو! با بهشتت با جهنمت! واسه من اینجا همیشه جهنمه!
یکی داره داد میزنه این دنیا لخته ولی همه بهش میخندن!
آینه از من بی عار تر هست از من بی درد تر هست؟؟؟؟ از من بی غم تر از من خوش تر هس؟
یا اینجا آخره دنیاس یا من مردم نمیدونم شاید مردم!
همیشه منگ همیشه مریض !
عشق برنزه و چن تا تیکه حلبی ! زندگی اینجا اجباریه!
ته دل دوس دارم بخوابم و دیگه بلن نشم! خواب ابدی ! شیرین مثه مغزم!
شیرین مثه مرگ!!!!
نگا کن دنیا چی داده جز تلخی؟ جز سختی جز آه و ناله!؟ بزارم این تلخیا تو دیروز بمونن؟ آخرش راحتی میرسه شاید بعد ۶۰ سال شاید فردا!
وقتی ماها مثه روزا شروع میکنن به گذشتن! چی میشه گفت این عمر سه روز بیشتر نیس!
این دنیا پره از تلخی ولی وقتی چشا بسته شن باز نشن؟ باید لذت برد از همش قبله این که تموم شه!
کوره نفهم این آسمونو زمین هیچی توشون نیس همه چی رو بفروشششششششششش!
فقط قلبت ماله خودت باشه! این دنیا همش داره میترکه! فقط نفست باهات باشه بست نیس؟؟؟؟؟؟
این دردا تموم میشن و من منتظره مرگم! عالم جدید! ۶۰ ۷۰ سال سره کار باشیم که چی؟ مرگ شیرینه نه تلخ! وقتی این دنیا برات جهنمه! بضیا شاید حکایتشون خوش باشه! حکایته ما نصفس! آخر نداره ! الان نه دعا کاره ما رو حل میکنه! نه زمان دوایه ماس بضی وقتا باید بدون گریه فراموش کرد!
بضی وقتا شکستو باید قبول کرد
ولی باید پرواز کرد! تا زنده موند!!!!!!!
بنیامین رپکنی که دوسش دارم از اول همه آهنگاشم حفظم!
این آهنگش فیت ولی یه حس باحالی داره! یه جوری میشم گوش میدمش!
بنیامین فلوش خداسسسسسسسس! تو رپ فارس جز ۵ تاس!
از نظره فلو و استایل تکستو صداشم که عالیه
خون
وقتی هر نفس میشه مثه قفس!
وقتی برا یه عده گوسفند بری کتک بخوری! ولی اونا به فکره اینن که سره همو کلاه بزارنو تو رو لو بدن! وقتی یه بازاری اونقد پوفیوزه که برا اینکه جنس بتونه بیاره تورو میفروشه! وقتی تو زندانش لواط و مواد ارزشه! وقتی یه عده گوسفند دوس دارن یکی بره اونور و واسشون از آزادی بخونه! یه عده مثه گرگ بشینن اونوره دنیا از جونه من مایه بزارن تا بیان اینجام عشق و حال کنن! وقتی مردم دوس دارن بگن کوروش کبیر و دکتر شریعتی! عجب روشنفکر بودن چه چیزایی گفتن! ولی فقط گفتن! کوروش کیه عمویی؟ شریعتی کیه؟ من راس میکنم! تکلیفه ما چیه؟! وقتی دیدم چه بی سوادایی آدم فروختن و بهشون میگن مهندس !
وقتی تو کاخ مجلل داری ! توش منو نشون میده که دارم جون میدم و میگی وای چه بد! و کانالو عوض میکنی! من برایه تو هموطن هیچ ارزشی ندارم! شب ساکت شد ! ماه سیاه شد! فقط سوالایه بی جواب موندن! و آرزوهایی که تو دل موندن! و همه آرزوها تو این دنیا باید بمیرن!
و شماها! که عشق روشنفکری دارین ولی شبا به یاده عشقتون زجه میزنین! چون تنها شکستتون اینه! ما هر شب برایه زنده موندن دنباله دلیلیم واسه مردن دلیل پیدا کردیم!
جالبه! نمیدونم شما چه طور موجوداتی هستین! زندگی تو یه قفس طلا به چه درد میخوره؟ وقتی یه نیمه ات! دنبالته یه نیمه منتظره مرگه!؟ نمیدونم من که کسی رو ندیدم وقتی مرد استخوناش طلاشن! حتمن شماها دیدین!
برا عسگر که باید ۶ سال تو زندان روز و شب کنه! و برایه خودم که دوس دارم برم فضا و بخندم که اونرو باهاش نبودم!
چشامو بستم!
تمیز و خوشگل بود وقتی چشامو وا کردم ! همه چی خوب بود! خوب! بود تو این دنیا ! رویاهات زود اجرا میشدن! یه تلسکوپ که باش بری فضا و بیای!
ولی الان از روزایه بچگی فقط دروغاش مونده! ! جز کارتونا! قهرمان داستانی نبود
همش دروغ بود همه رویاهام به سرزمینه فا.ک رفت! هیشکی اونقد که فک میکردم معصوم نبود این آسفالتا شکنجه شدن تو ترکاش خون پر شد آدم خودشو مرگو یادش رفت! عاشقا به هم نرسیدن! تو کوچه هایه این شهر عاشق شدم کسی چیزی نگفت! ولی شهر همش گریه کرد!
کاش میشد فرشته ها بیان منو ببرن بدونه این که دروغی توش باشه! خورشید نورش همونجوری نمونه بهتر بشه!
آخرین دروغی که هس خیلی خوشگلو مامان! اینه که یه روز میاد همه خوب میشن و گلو بلبل!
دوس دارم این دروغو باور کنم مثه همه چشامو ببندم!
دوس داشتم یه آهنگه دیگه بزارم! ولی اینو میزارم! به خاطره این که در حال حاضر تنها مخاطبه جذامی ها اونه! و این آلبومو خودمم دوس دارم!
آلبوم صادق به اسمه صبح به خیر ایران! واقعن قشنگه آلبومش سنگین و صبح بخیر ایران خیلی قشنگن! موزیکارم که داشه گلم علی مجیدی ساخته! واقعن کارش درسته!
نمیروف!
شکره خدا همه این جا ضلال مبین ان! از خودم تا کجاش؟
امروز یه روزه معمولی بود مثه همه روزا که یهو گو زد بهمون! سره کار بودم موقع برگشتن دو نخ سیگار روشن کردم همرو حبس رفتم! بر چن لحظه رو زمین نبودم لوید بنکز چک می آوت میخوند حالی داد! یه جور دیگه بود صداش! اصن! تو گوشم میپیچید!
اومدم خونه! مهمون داشتیم یه سلام دادم تیز لباسا رو عوض میکردم که بابا هه زنگ زد! بیا پایین رفتیم موقع برگشتن داشتم باش حرف میزدم! تو آسانسور گفت یهو دماغ شو کرد تو دهنم که ها کن ها کن بو سیگار میده یهو آسانسور گیر کرد! ترانسش اشکال داره و قضیه منحرف شد ! رفتیم بالا شروع کرد لباسامو بو کردن ولی من عوضشون کرده بودم بو سیگار نمیداذ! رفتم خونه همسایمون زیاد میرم نمیرف آوورد خیلی مشته لا مصب! با اسمیرنوف قابله مقایسه نیس! من عاشقه وود نیسم! ولی چیزه باحالیه! این نمیروف ! ختا الان که لشم آهنگ پرهام سزار میخونه! عجیبه جدیدن نمیگیره ۸ تا زدم نگرفت تازه فاز غم داد! بی اثر شده بی پدر آب قاطیشه نمیدونم چه مرگشه!
یه آهنگ از پرهام سزار گزاشتم! این روزا ! خیلی قشنگه گوش کنین ضرر نمیکنین هم بیت همه حرفاش خیلی به زندگیم میخوره! کلن با سزار خیلی حال میکنم!
همه نصیحت میکنن و میریزن بم! میگیرن حرفمو اونایی که پیچیدن هی!
دیگه زندگیم شده مثه جدول ضرب آره الکل شده کاره هر شب من!
